Het eerste boek wat ik voor de ‘Leeschallenge’ van de Kinderboekenjuf las, was: ‘Een zusje uit een vliegtuig’ geschreven door Guido Bottinga.
Na het lezen van de titel en de achterflap had ik het idee dat dit boek zou gaan over een jongen, Tjebbe, die een zusje zou krijgen. Dit zou niet zomaar een zusje zijn, maar een geadopteerd zusje, een zusje uit een vliegtuig.
Toen ik in het boek begonnen was, bleek het boek toch iets anders te zijn opgebouwd dan ik had verwacht. Er waren namelijk ook ‘gewoon’ hoofdstukken over Tjebbe die samen met klasgenootjes dingen meemaakt. Deze hoofdstukken vond ik minder leuk om te lezen en ben ik dan ook wat sneller doorheen gegaan.
De hoofdstukken dat aan Tjebbe werd verteld dat hij een zusje uit een vliegtuig zou krijgen en de reis van zijn moeder naar China en hoe de situatie na terugkomst van zijn moeder en nieuwe zusje was vond ik wel weer heel leuk om te lezen. Deze situaties zijn goed geschreven en geven ook aan dat het niet allemaal leuk en gezellig is als er een nieuw zusje is, maar dat het soms ook vervelend is om te moeten wennen aan een nieuw gezinslid.
Dit boek houd ik in mijn achterhoofd mocht het gebeuren dat een leerling van mij of van één van de andere klassen op school te maken krijgt met een adoptie in het gezin of te familie. Als ik dit boek dan als voorleesboek wil gaan gebruiken, ga ik waarschijnlijk niet alle hoofdstukken voorlezen. De hoofdstukken die voor mijn gevoel niet relevant zijn bij dit verhaal, zal ik overslaan.
Op een schaal van 0 tot 5 krijgt dit boek van mij een 3. Dit heeft er mee te maken dat het boek fijn en prettig leest, maar dat het boek niet volledig aansluit bij de verwachting die je hebt als je de titel en achterflap leest.
