‘Ik wil hier niet zijn,’ zei ze. Ze werd gek van de jeuk aan haar neus en schoof haar skibril omhoog om te krabben.
‘Niemand gaat graag naar het ziekenhuis,’ antwoordde haar moeder.
‘Dus we kunnen gaan?’
‘Je hebt weer een van je buien, merk ik.’ Haar moeder zuchtte.
– Uit: ‘De IJstuin‘
Jess is allergisch voor zonlicht. Wanneer ze naar buiten gaat, verband ze meteen. Ze voelt zich eenzaam en geïsoleerd. Op een nacht gaat ze stiekem naar buiten. Ze ontdekt een mysterieuze, schitterende tuin, een plek waar ze eindelijk vrij kan zijn. Maar ze is er niet alleen… Wat wacht daar, wat fluistert daar in die onwerkelijke wereld van ijs?
Wat vind ik van dit boek?
‘De IJstuin‘ is een boek die ik met plezier heb gelezen. Op de eerst bladzijde, in het eerste hoofdstuk maak je meteen kennis met Jess, de hoofdpersoon. Na vijf regels gelezen te hebben, weet je als lezer meteen wat er met Jess aan de hand is. Dit zorgt ervoor dat je je gelijk in kan leven in de hoofdpersoon. Wat het voor mij als lezer extra interessant maakt, is dat ik juist heel erg hou van de zon en dat ik mij heel goed in kon beelden hoe het zou voelen als ik niet in de zon mag komen.
De hoofdstukken in ‘De IJstuin‘ zijn van een prettige lengte. Ze zijn niet te lang en niet te kort, wat het boek ook weer erg geschikt maakt als voorleesboek, maar ook als boek om zelf te lezen.
Benieuwd naar meer boeken over ziek zijn/anders zijn? Kijk dan ook eens naar: ‘De Goudvisjongen‘, ‘Het (on)gewone verhaal van Bo (en Tom)‘ en ‘Anders‘.
Praktische informatie
Titel: De IJstuin
Auteur: Guy Jones (vertaald door Emiel de Wild)
Illustrator: Linde Faas
Uitgever: Leopold
Prijs: € 17,99
Het boek ‘De IJstuin‘ ontving ik als recensie-exemplaar van uitgeverij Leopold, waarvoor dank. Dit heeft mijn recensie op geen enkele wijze beïnvloed.
